- külqabı
- is. Papiros külünü və kötüyünü tökmək üçün xüsusi qab. Yusif papirosu axıra qədər sümürüb külqabıya atdı. B. Bayramov. Külqabı siqaret kötükləri ilə dolmuşdu. İ. Hüseynov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
külqabı
Look at other dictionaries:
çubuğaltı — (Şamaxı, İrəvan) külqabı. – Çubuğaltını ver (Şamaxı); – O çubuğaltını bəri gəti (İrəvan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
külləqən — (Zaqatala) külqabı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kültükən — (Quba) külqabı. – U kültükəni quy bıra, sə:nçün urda biri var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təvlə — I (Şəki) külqabı. – A:z, təvləni habıra gəti II (Şəki) mürəbbəqabı. – Mürəbbə də gəti, ho zərri təvlədən də. – Təvlə o biri öydə usdulun üsdündədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çıxar(t)maq — f. 1. Bir şeyi bir yerdən kənar etmək, xaric etmək, dışarıya atmaq. // Bir yerdən götürüb başqa yerə qoymaq. Mebeli otaqdan çıxar(t)maq. – <Mehriban> vaxtın gec olmasına baxmayaraq, küçə balkonuna bir masa çıxarıb, süfrə düzəltdi. S. H.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
siqaret — <fr.> 1. Kiçik, nazik siqar. <Fərrux> . . siqareti ağ sümük müştüyə keçirib yandırdı və tüstülətməyə başladı. B. Bayramov. 2. Müştüksüz papiros. Külqabı siqaret kötükləri ilə dolmuşdu. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tozlanmış — f. sif. 1. Toz basmış, toza batmış, üstü tozla örtülmüş, üstünə toz qonmuş. Üstü başı gəc ilə tozlanmış ulağı. . gətirdilər. C. M.. Şərəfoğlu stolun alt gözünü açdı, oradan işlənmədiyi üçün tozlanmış bir külqabı çıxartdı. . M. İ.. 2. xüs. Tozlama … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
